مجموعه مقالات

پر بازدیدترین مطالب

شما اینجا هستید: خانه

مجموعه مقالات

بررسی شکل‌گیری اعتقادات بر پایه عقلانیت؛ ما فرزندان دلیل هستیم

در نوشتار حاضر علاوه بر تبیین اهمیت اندیشه در آیات قرآن و روایات اهل بیت(علیهم السلام) نظریه «اخلاق باور» که متعلق به یک اندیشمند غربی است، به چالش کشیده شده است. این مقاله تصریح دارد که قرآن کریم اعتقاد بی‌پایه و اساس عقلانی را تقبیح و پیروی کورکورانه از پدران را ناپسند می‌داند زیرا اعتقاد باید با دلیل و برهان باشد. قرآن کریم در سفارشی متین و بسیار پراهمیت انسان‌ها را به پیروی از «علم» دعوت کرده و از بها دادن به گمان‌ها و حدس‌های بی‌‌پایه و بی‌مایه، سخت برحذر می‌دارد.

بحث از اخلاق و آراسته شدن به آن در حوزه‌های مختلف نفس (اعضای جوانحی) قابل طرح است. اندیشه و اعتقاد نیز از اموری است که انسان‌ها در آن اختیار دارند. هرکسی با اختیار خویش باور و عقیده‌ای را می‌پذیرد و یا اینکه آن را ردّ می‌کند.
حال سؤال این است که اگر شخصی اعتقادی را بدون دلایل و شواهد کافی بپذیرد و ملتزم به آن شود، آیا جایز است؟
تأکید آیات و روایات بر لزوم تبعیت از دلیل
از نظر عرف (مردم و جامعه) اعتقادورزی بدون پشتوانه دلیل و استدلال قبیح و ناپسند است و مردم چنین کسی را مؤاخذه می‌کنند. آیات قرآن نیز انسان‌ها را به پیروی و تبعیت از عقل، دلیل و برهان فرامی‌خواند:
«از آنچه به آن آگاهى ندارى، پيروى مكن.» (اسرا ـ 36)
قرآن کریم در سفارشی متین و بسیار پراهمیت انسان‌ها را به پیروی از «علم» دعوت کرده و از بها دادن به گمان‌ها و حدس‌های بی‌‌پایه و بی‌مایه، سخت برحذر می‌دارد. از نظر قرآن کریم، ریشه بسیاری از اندیشه‌های جاهلی پیروی از گمان به‌جای علم است:
«اگر از بيشتر كسانى كه در روى زمين هستند اطاعت كنى، تو را از راه خدا گمراه مى‌كنند (زيرا) آنها تنها از گمان پيروى مى‏نمايند، و تخمين و حدس (واهى) مى‏زنند.» (انعام ـ 116)
اسلام کسانی را که «در مسائل سرنوشت‌ساز» باورهای بدون علم دارند و بر اساس آن عمل می‌کنند، سخت نکوهش کرده است. قرآن داستان‌های بسیاری نظیر داستان بت‌شکنی حضرت ابراهیم(ع) و آویختن تبر بر دوش بت بزرگ و به اندیشه واداشتن بت‌پرستان نقل می‌کند و در ضمن آن، اعتقاد بی‌پایه و اساس عقلانی را تقبیح می‌کند. قرآن پیروی کورکورانه از پدران را ناپسند می‌داند زیرا اعتقاد باید با دلیل و برهان باشد نه گفته صرفِ آباء و
اجداد؛
«و هنگامى كه به آنها گفته شود: «از آنچه خدا نازل كرده است، پيروى كنيد!» مى‏گويند: «نه، ما از آنچه پدران خود را بر آن يافتيم، پيروى مى‏نماييم». آيا اگر پدران آنها، چيزى نمى‏فهميدند و هدايت نيافتند (باز از آنها پيروى خواهند كرد)؟!» (بقره ـ 170)
«و هنگامى كه به آنها گفته شود: «به‌سوى آنچه خدا نازل كرده، و به‌سوى پيامبر بياييد!»، مى‏گويند: «آنچه از پدران خود يافته‏ايم، ما را بس است!» (مائده ـ 104)
«و هنگامى كه كار زشتى انجام مى‏دهند مى‏گويند: «پدران خود را بر اين عمل يافتيم و خداوند ما را به آن دستور داده است!» بگو: «خداوند (هرگز) به كار زشت فرمان نمى‏دهد! آيا چيزى به خدا نسبت مى‏دهيد كه نمى‏دانيد؟!» (اعراف ـ 28)
از نظر قرآن کریم باید برای امور مهم زندگی سلطان و دلیل قانع‌کننده داشت.
«گفت: «پليدى و غضب پروردگارتان، شما را فرا گرفته است! آيا با من در مورد نام‌هايى مجادله مى‏كنيد كه شما و پدرانتان (به‌عنوان معبود و خدا، بر بت‌ها) گذارده‏ايد، در حالى كه خداوند هيچ دليلى درباره آن نازل نكرده است؟! پس شما منتظر باشيد، من هم با شما انتظار مى‏كشم! (شما انتظار شكست من، و من انتظار عذاب الهى براى شما!)» (اعراف ـ 71)
«گفتند: «خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است»! (از هر عيب و نقص و احتياجى) منزه است! او بى‏نياز است! از آن اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است! شما هيچ‌گونه دليلى بر اين ادعا نداريد! آيا به خدا نسبتى مى‏دهيد كه نمى‏دانيد؟!» (یونس ـ 68)
«ما، موسى را با آيات خود و دليل آشكارى فرستاديم» (هود ـ 96)
«اين معبودهايى كه غير از خدا مى‏پرستيد، چيزى جز اسم‌هايى (بى‏مسمّا) كه شما و پدرانتان آنها را خدا ناميده‏ايد، نيست. خداوند هيچ دليلى بر آن نازل نكرده. حكم تنها از آن خداست. فرمان داده كه غير از او را نپرستيد! اين است آيين پابرجا ولى بيشتر مردم نمى‏دانند!» (یوسف ـ 40)
«و شيطان، هنگامى كه كار تمام مى‏شود، مى‏گويد: «خداوند به شما وعده حق داد و من به شما وعدۀ (باطل) دادم، و تخلّف كردم! من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اينكه دعوتتان كردم و شما دعوت مرا پذيرفتيد! بنابراين، مرا سرزنش نكنيد خود را سرزنش كنيد! نه من فريادرس شما هستم، و نه شما فريادرس من! من نسبت به شرک شما دربارۀ خود، كه از قبل داشتيد، (و اطاعت مرا همرديف اطاعت خدا قرار داديد) بيزار و كافرم!» مسلّماً ستمكاران عذاب دردناكى دارند!» (ابراهیم ـ 22)
مسلمانان واقعی از قرآن می‌آموزند که اعتقاد در مسائل سرنوشت‌ساز زندگی دنیوی و اخروی اگر با دلیل کافی باشد، امنیت می‌آورد.
«چگونه من از بت‌هاى شما بترسم؟! در حالى كه شما از اين نمى‏ترسيد كه براى خدا، همتايى قرار داده‏ايد كه هيچ‌گونه دليلى دربارۀ آن، بر شما نازل نكرده است! (راست بگوييد) كدام‌يک از اين دو دسته (بت‏پرستان و خداپرستان)، شايسته‏تر به ايمنى (از مجازات) هستند اگر مى‏دانيد؟!» (انعام ـ 81)
مسلمانان برجسته با تبعیت از قرآن و دستورات اهل بیت(ع)، پیروی از ظن و گمان در امور مهم و سرنوشت‌ساز زندگی را نادرست می‌دانند، چرا که قرآن کریم در بسیاری از آیات خود ما را به پیروی از «علم» دعوت کرده است و از بها دادن به گمان‌ها و حدس‌هایی که به درجه اطمینان و علم نمی‌رسند، سخت برحذر داشته است:
«از آنچه به آن آگاهى ندارى، پيروى مكن، چرا كه گوش و چشم و دل، همه مسئول‌اند.» (اسراء ـ 36)
«فرمود: «اى نوح! او از اهل تو نيست! او عمل غير صالحى است [فرد ناشايسته‏اى است‏]! پس، آنچه را از آن آگاه نيستى، از من مخواه! من به تو اندرز مى‏دهم تا از جاهلان نباشى!!» (هود ـ 46)
بت‌شکنی امیرالمؤمنین(ع) به دستور پیامبر اکرم(ص) به هنگام فتح مکه بر همین اساس صورت گرفت: «آيا معبودى با خداست؟! بگو: «دليلتان را بياوريد اگر راست مى‏گوييد!» (نمل ـ 64)
خداوند متعال «خردمندان» را این چنین توصیف می‌کند: «پس بندگان مرا بشارت ده! همان كسانى كه سخنان را مى‏شنوند و از نيكوترين آنها پيروى مى‏كنند. آنان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آنها خردمندان‌اند.» (زمر ـ 17-18)
امام صادق(ع) نیز می‌فرماید: «من شکّ او ظنّ و اقام علی احدها احبط اللّه عمله» «هر کس گرفتار شک یا گمان شود و در آن حال بماند، خداوند عمل او را تباه سازد.» (الکافی، ص400) پس بعد از عارض شدن شک و گمان در امری، لازم است که از دلیل و قرینه جست‌وجو و تبعیت شود.
نظر اندیشمندان اسلامی
دانشمندان اسلامی نیز به تبع قرآن و روایات، ارزش باور و اعتقاد را به تبعیت از برهان و دلیل می‌دانند. ابن سینا در کتاب ارزشمند اشارات و تنبیهات که آخرین اثر علمی وی می‌باشد و به تبعش فخر رازی در شرح آن، چنین آورده‌اند:
«هرچه شنیدی تا زمانی که دلیل روشن برای محال بودن آن نداری، انکارش نکن! که حماقت این انکار، کمتر از حماقت پذیرفتن مسائل بدون دلیل نیست.» (فخر رازى، شرح الاشارات و التنبيهات، ج2، ص664)
استاد مطهری نیز گوید: «آنکه روح علمی دارد، از دلیل به مدّعا می‌رود. طلبه‌ها می‌گویند: نحن ابناء الدلیل نمیل حیث یمیل ما فرزند دلیل هستیم، هرجا دلیل برود دنبال آن می‌رویم. دلیل او را به‌سوی مدعا می‌کشاند». (مرتضی ‏مطهری، مجموعه آثار، ج22، ص549_550)
کسی که شک می‌کند و به دنبال معرفت می‌رود و تلاش می‌کند حقایق را با عقل و اندیشه خویش بیاید تا بدون شناخت ایمان نیاورد و ندیده را نپرستد از نظر اسلام، کامل‌ترو دیندارتر است از کسی که عقاید خویش را با تقلید و تعبد به دست می‌آورد و برای درک حقیقت از عقل و اندیشه خود استفاده نمی‌کند؛ چراکه مرتبه انسانیت و کمال انسان به میزان دانش و دریافت او از حقایق بستگی دارد. انسان چیزی نیست جز علوم نافعی که فرامی‌گیرد و اعمال صالحی که انجام می‌دهد.
ای برادر تو همان اندیشه‌ای
ما‌بقی تو استخوان و ریشه‌ای
(جلال‌الدین محمد مولوی، مثنوى‏معنوى، دفتر دوم، ص 173)
نظریه اخلاق باور
از اندیشمندانی که وارد این بحث شده و به قول معروف اخلاق را به معرفت‌شناسی پیوند زده‌اند، ویلیام کینگدن کلیفورد، ریاضی‌دان و فیلسوف قرن نوزدهم است. وی ایده‌ای را با نام «اخلاق باور» «The Ethics of Belief» مطرح کرد و مدعی شد «هرکس باوری را بدون قرینه و شاهد بپذیرد، خطای اخلاقی مرتکب شده است.» (غلامحسین جوادپور، اخلاق باور رهیافتی به پیوند اخلاق و معرفت‌شناسی، ص56)
کلیفورد برای تبیین و تا حدی اثبات نظریه‌اش در ابتدای مقاله «اخلاق باور» تمثیلی را مطرح کرده است. در مثال کلیفورد ـ که به‌احتمال قوی، مرتبط با حقایق دوران خودش است ـ مالک یک کشتی قدیمی، نسبت به ایمنی آن تردید داشت. او احتمال می‌داد که کشتی او نیازمند تعمیرات اساسی و پرهزینه‌ای باشد. با این‌وجود، تردیدهای خود را، با این استدلال که همه چیز مثل قبل به‌خوبی پیش خواهد رفت، کنار گذاشت و کشتی خود را با محموله‌ای از مهاجران راهی دریا کرد. او شاهد حرکت کشتی با قلبی خوشحال و آرزوی موفقیت برای مهاجران در وطن جدیدشان بود و زمانی که کشتی به قعر اقیانوس رفت پول بیمه را گرفت و چیزی از ماجرا نگفت.
(Clifford, The Ethics of Belief. 1886.p339)
کلیفورد مدعی است مالک کشتی مطمئناً در مرگ آن افراد مقصر است. هرچند او واقعاً و صادقانه به سالم بودن کشتی‌اش باور داشته است، اما صادقانه بودن باور وی بی‌فایده است، زیرا، چنان‌که شواهد نشان می‌داده‌اند، او حق نداشته چنین باوری داشته باشد.
کلیفورد در بخشی از مقاله «اخلاق باور» درباره این بحث می‌کند که منبع و مرجع باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد تا بتواند دلیل و قرینه برای عقاید و باورهایمان باشد. شخصیّت علمی و اخلاقی دیگران تا چه میزان می‌تواند گفته‌های آنان را قوام بخشد و آیا ما می‌توانیم (مجاز هستیم) این ادعاها را بدون تحقیق بپذیریم، حتی اگر ورای تجربه و آزمایشِ ما و دیگر افراد بشر باشد؟
وی وحی و نبوت را شاهدی قابل اعتماد نمی‌داند: «آنچه می‌توانیم بگوییم این است: شخصیت «محمّد» قرینه خوبی است برای صداقت و راستگویی او و اینکه او حقیقت را تا جایی که می‌دانست [به مردم] بازگو می‌کرد امّا شخصیت او دلیل بر آگاهی او از حقیقت نیست.»
(Clifford, The Ethics of Belief. 1901.p181)
در جواب‌ کیفورد باید گفت:
بله در متون روایی شیعه هم آمده است که «لا تنظر الى من قال و انظر الى‏ ما قال» «به خود فرد و شخصیتش نگاه نکن بلکه به آنچه که می‌گوید توجّه کن» و بسنج و ببین که صحیح است یا خیر. (على‌بن‌محمد ليثى واسطى، عيون الحكم و المواعظ،، ص517؛ عبدالواحدبن‌محمد تميمى آمدى، تصنيف غررالحكم و دررالكلم، ص438)
امّا باید گفت که ما دو نوع شخصیت داریم که عبارت‌اند از:
شخصیت معصوم‌گونه که دلالت بر صحت اعمال و گفتار و منطبق بودن آن دو بر حقیقت و واقعیت می‌کند که این نوع شخصیت مخصوص اولیاء الهی از پیامبران و معصومان است.
شخصیت غیرمعصوم که دلالت بر ممدوح بودن شخص می‌کند اما هیچ‌گونه اقتضایی ندارد که شخص هرچه که می‌کند و یا هرچه که می‌گوید صحیح و منطبق با واقعیت باشد.
شخصیت پیامبر اکرم(ص) طبق ادلّه عقلی و نقلی که در علم کلام مضبوط است از نوع اول بوده است و لذا برخلاف نظر کلیفورد باید مطرح کنیم که شخصیت پیامبر اسلام(ص) دلیل بر آگاهی او از حقیقت است زیرا که شخصیت معصوم‌گونه ایشان از هر کذب و دروغی مبرّا بوده و متصل به منبع وحی
می‌باشد.
کلیفورد در جایی دیگر از همان نوشتار در خاستگاهِ الهی معرفت نبوی تشکیک کرده و آن را اثبات‌ناپذیر می‌داند؛
«پیامبر چه ابزاری در اختیار داشت تا به کمک آن تشخیص بدهد که آن صورتی که برای او ظاهر گشت جبرئیل بود نه یک توهّم و اینکه رفتن او به بهشت خواب نبود [بلکه یک واقعیت وجودی بود]؟»
(Clifford, The Ethics of Belief,1901, p.181)
«برفرض اینکه بپذیریم پیامبر خودش کاملاً صادقانه باور داشت که او از جانب خدا هدایت شده و حامل پیام آسمانی بود، چگونه او توانست تشخیص بدهد که در این اعتقاد قوّی خود‌اشتباه نکرده است؟ باز هم فرض کنید که من اطلاعاتی را، ظاهراً از یک بازدیدکننده آسمانی دریافت می‌کنم، اطلاعاتی که پس از آزمایش معلوم می‌شود صحیح است. من نمی‌توانم در ابتدا مطمئن بشوم که آن موجود ناشناخته آسمانی توهمات ذهن من نیست و نیز نمی‌توانم یقین کنم معلوماتی که در زمان خودآگاهی من برای من ناشناخته بود، از راه کانال‌های پیچیده و نامحسوس حسّی به من نرسیده
باشد.»
(Clifford, The Ethics of Belief,1901, p.182)
در بخش نبوّت عامّه و خاصّه از کتب معتبر و مفصل کلامی همچون کتاب «محاضرات فی علم الکلام» اثر آیت‌اللّه شیخ جعفر سبحانی؛ کتاب «شرح تجریدالاعتقاد» اثر علّامۀ حلّی؛ کتاب «آموزش عقاید» اثر آیت‌اللّه مصباح یزدی این‌گونه شبهات وارد شده و جواب آن داده شده است و به‌طور یقینی باید گفت که پیامبر(ص) با جبرئیل ارتباط داشته است و معراج جسمانی و روحانی نیز واقع شده است و دلیل بر آن صحت اخبار غیبی است که پیامبر(ص) بعد از نزول وحی و دیدن جبرئیل و بعد از معراج جسمانی و روحانی بازگو کرده‌اند و قرائن بسیاری بر صدق گفتار پیامبر(ص) وجود دارد و همچنین تاریخ گواه است که پیامبر از نظر جسمی، ذهنی، و روحی صحیح و سالم است و هیچ‌گاه نعوذ باللّه توهّم نکرده است مگر می‌شود پیامبر توهّم کند در حالی که با هوش و درایت و ذکاوت خویش اسلام را در شبه جزیره عربستان گسترش داد و بر دشمنان خویش از یهود و نصارا و بت‌پرستان فائق آمد!!!
باید بگوییم، وقتی با اعجاز ثابت شد که شخص، پیامبر است و از جانب خداوند متعال برای هدایت بشر آمده است، صحّت گفتار و کردارش اثبات می‌شود و معجزات پیامبر اسلام(ص) بسیار زیاد است، از نمونه‌های آن می‌توان از فصاحت و بلاغت قرآن، شق‌‌القمر، اخبار غیبی پیامبر(ص) نام برد. وقتی که معجزه ثابت شد و دیگران از آوردن آن عاجز گشتند، نبوّت و اتّصال به غیب و مبرّا بودن از کذب، دروغ، و توهّم ثابت می‌شود. خوب بود که جناب کلیفورد با برخی از منابع شیعی آشنا بود تا به این راحتی وحی و نبوّت را زیر سؤال نبرد و از الفاظی همچون توهّم و...که در شأن اولیای الهی نیست، استفاده نکند. (ویلیام کینگدن کلیفورد، اخلاق باور، ص72_75)
منبع:کیهان

آناتومی انتخابات اسرائیل و محیط راهبردی تاثیرگذار

مهم‌ترین چالش نتانیاهو در صورت انتخاب شدن مجدد به نخست وزیری، همراه ساختن راستگرایان حامی خود با طرح معامله قرن دونالد ترامپ خواهد بود.

به گزارش سخن آشنا، بررسی همه جانبه و راهبردی از محیط اثر گذار بر انتخابات کنیست و نگرش راهبردی توام با آن، امکان استفاده از حداکثر ظرفیت و پرهیز از حداقل خطا و آسیب در سه سطح بین المللی، منطقه ای و اسرائیلی را در مواجهه با تحولات آینده اسرائیل اعم از انتخابات کنیست، مقدور و ممکن خواهد کرد.

الف) تعریف محیط راهبردی انتخابات:

منظور از محیط راهبردی، توجه و بررسی دقیق همه جانبه محیط پیرامون، از نظر سطوح مختلف، ابعاد مختلف، ساختار، بازیگران، نهاد ها، قواعد، ارزش ها، هنجارهای بین المللی، سیاست بین المللی، روندهای بین المللی، رویکردها و الگوهای رفتاری بازیگران و نسبت آنها با انتخابات ۹ آوریل ۲۰۱۹ م (۲۰ فروردین ۹۸) کنیست اسرائیل است.

عوامل متعددی چون عوامل ساختاری، عوامل کارگزاری، تهدید ها و توانمندی ها، ضعف ها و آسیب پذیری ها، قواعد و گفتمان ها، مسائل و دستور کارها در طول زمان بر محیط راهبردی انتخابات پیش رو اسرائیل اثر گذار هستند.

لذا بررسی همه جانبه و به اصطلاح پایدار این عوامل تصویر مقرون به واقعیتی در مورد محیط راهبردی انتخابات کنیست ایجاد خواهد کرد.

با تحلیل و آسیب شناسی محیط راهبردی انتخابات آتی، حتی المقدور قادر خواهیم بود نتایج آن را صحیح تر پیش بینی کرده و به درک درستی از ساختار سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی رسیده و بر اساس آن بصورت واقع بینانه هدف گذاری، برنامه ریزی و اقدام کنیم.

بررسی همه جانبه و راهبردی از محیط اثر گذار بر انتخابات کنیست و نگرش راهبردی توام با آن، امکان استفاده از حداکثر ظرفیت و پرهیز از حداقل خطا و آسیب در سه سطح بین المللی، منطقه ای و اسرائیلی را در مواجهه با تحولات آینده اسرائیل اعم از انتخابات کنیست، مقدور و ممکن خواهد کرد.

لذا بررسی محیط راهبردی تاثیر گذار بر انتخابات اسرائیل، ما را به نقشه راهی راهبردی، پایدار و همه جانبه رهنمون خواهد شد.

پس نگرش و رویکرد راهبردی منجر به نقشه راه راهبردی و همه جانبه خواهد شد و نقشه راه راهبردی سرانجام مسیر اقدامات راهبردی و پایدار را هموار خواهد کرد.

و این یعنی استفاده از حداکثر توان و ظرفیت بین المللی، منطقه ای و فلسطینی و متقابلاً دوری از حداقل آسیب پذیری و نقاط ضعف و تهدید ها در مواجهه با تحولات سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی از جمله انتخابات آتی کنیست.

ب) مشخصات محیط راهبردی اثر گذار بر انتخابات کنیست ۹ آوریل ۲۰۱۹ م:

در بررسی محیط راهبردی باید به سطوح مختلف و مشخصات و ویژگی های هر سطح توجه ویژه کرد و برای هریک نقش هایی تعریف کرد.

۱- سطح داخلی اسرائیل :

جامعه صهیونیستی به دلایل متفاوت تاریخی، فرهنگی، روانشناختی، سیاسی عمدتاً راستگرا هستند لذا بخت راستگرایان و شخص بنیامین نتانیاهو برای پیروزی در انتخابات آینده کنیست بیشتر است.

بزرگترین مشکل رژیم صهیونیستی نا امنی است.

بنا بر نظر بسیاری از کارشناسان، رژیم صهیونیستی نه تنها در حال حاضر در شرایط مطلوبی به سر نمی برد بلکه با مشکلاتی در درون خود دست به گریبان است.

مشکلاتی که جامعه این رژیم را با نوعی سرخوردگی و سران ان را با نوعی ناتوانی و عجز روبرو کرده است.

تجاوزگری مستمر نوعی احساس امنیت روانی به صهیونیست ها می بخشد.

حوادث تاریخی، شخصیت و ناخودآگاه جمعی یهودی در طول تاریخ بر یکدیگر تاثیر و تاثر متقابل داشته اند.

تفسیر غلط و غیر منطقی از اصل توراتی "بنی اسرائیل قوم برگزیده خدا است" سبب نوعی خود بزرگ بینی و اعتقاد افراط گرایانه به حفظ فرهنگ خودی شده است.

به نحوی که یهودی متمایل به انزوا آن هم معمولاً در قالب "گتو" شده است.

محیط تربیتی یهودی آکنده از مسائل اسطوره ای و قهرمان سازی ها و فرهنگ برتری جویی کاذب بوده است.

پس همین خصائص سبب افراط در حفظ هویت و نوعی قوم پرستی بیمارگونه و منفی و عدم تعامل با فرهنگ های دیگر شده است و همین مساله در کنار حوادث ناراحت کننده تاریخی مثل کشتارها و تبعیض ها سبب انزوای یهودیان در گتوها شده است.

تاسیس گتوی بزرگ و متفاوتی به نام اسرائیل در سال ۱۹۴۸ م حاصل همسویی طرح های استعماری کشورهای اروپایی و تمایل شدید فرقه صهیونیسم در خصوص تاسیس کشوری به ظاهر یهودی بود.

لذا رژیم صهیونیستی در کشتار و جنایت به وجود آمد.

تاسیس، گسترش، قدرت گیری اسرائیل بدون کمک کشورهای اروپایی و امریکا مقدور و میسر نبود.

اکنون یهودیان صهیونیست در اسرائیل احساس قدرتمندی می کنند و خلاف گتوهای دیگر که نماد انزوا و ضعف، تبعیض و در اقلیت بودن بود این گتوی بزرگ که اسرائیل نام دارد برای یهودیان صهیونیست نماد قدرت و برتری است!!

اکنون جایگاه یهود در این گتوی بزرگ (اسرائیل) از قربانی به جلاد تغییر کرده است.

با تاسیس و قدرت گیری اسرائیل و کشتار، آوارگی و مظلومیت فلسطینیان؛ در واقع یهود پراکنده و ضعیف تاریخ از قربانی به جلاد تبدیل شد.

طبق اصلی روانشناسانه و در پروسه انتقام، خیلی از افرادی که مورد تجاوز قرار گرفته اند، تا زمانیکه خود متجاوز نشود و دست به جنایت نزند احساس آرامش

و امنیت (البته کاذب) نخواهد کرد و این نوعی تقلید قربانی از جلاد است.

یهودیان صهیونیست که هم اکنون در فلسطین اشغالی کسب قدرت کرده اند، برای جبران عقده کشتارها، تبعیض ها و آوارگی های خود؛ و در پروسه انتقام دست به تجاوز گری، ستیزه جویی و خشونت، تبعیض های غیر انسانی، آوارگی و تخریب و انهدام مزارع و منازل فلسطینیان بی دفاع می زنند و از پرتو این تجاوزگری به نوعی آرامش و حس امنیت کاذب می رسند.

احساس آرامش و امنیت (کاذب) یهودیان صهیونیست ساکن فلسطین اشغالی در ناخودآگاه جمعی آنان، به استمرار تجاوزگری و خشونت طلبی بی حد و حصر رژیم صهیونیستی وابسته است.

پس نیاز به تجاوز و خشونت طلبی، یک نیاز روانی کاذب و خطرناک است.

یهودیان صهیونیست اعم از رهبران اسرائیل و پیروان شان اکثراً فشار می آورند و نگران هستند و جز با اطمینان از تجاوز گری و خشونت طلبی اسرائیل احساس ارامش و امنیت کاذب نمی کنند.

با آگاهی از همین ناخودآگاه جمعی یهودیان صهیونیست است که احزاب راستگرا و افراطی و در راس آنها "حزب لیکود" به رهبری "بنیامین نتانیاهو "در اسرائیل طی سال های اخیر مرتباً موفق به کسب اکثریت آراء در انتخابات کنیست و تشکیل دولت ائتلافی راستگرا شده اند.

لازم به ذکر است طی سال های اخیر و بطور مرتب بنیامین نتانیاهو از طرفی به بزرگنمایی تهدیدات امنیتی متوجه رژیم صهیونیستی بویژه مساله هسته ای ایران و ایران هراسی پرداخته و با تاکید بر مسائل امنیتی گفتمان و پارادایم امنیتی را به گفتمان مسلط فضای سیاسی اسرائیل و دغدغه اول صهیونیست ها تبدیل کرده است و از طرفی دیگر با توسعه روزافزون تجاوزگری و خشونت طلبی علیه فلسطینیان و کشورهای مسلمان نیاز روانی کاذب صهیونیست ها را به تجاوزگری ارضا کرده است و طبعاً ارضاء این حس روانی نوعی احساس آرامش و امنیت کاذب به صهیونیست ها می دهد.

احساس آرامش و امنیت یهودیان ساکن فلسطین اشغالی به استمرار تجاوزگری و خشونت طلبی اسرائیل به غلط و بطور کاذب وابسته شده است.

پس نیاز به تجاوزگری و خشونت طلبی یک نیاز روانی کاذب و انحرافی تلقی می شود.

لازم به ذکر است که در این ارضاء کاذب و انحرافی؛ اشتباهات راهبردی بزرگ و جبران ناپذیری هم توسط اسرائیل صورت گرفته است.

مثل حمله به جنوب لبنان و اشغال بیروت در ۱۹۸۲ و کشتارهای قانا، کفرقاسم، تجاوزات مکرر به مسجد الاقصی و …که همگی به شدت منجر به متضرر شدن رژیم صهیونیستی شد.

روحیه ستیزه جویی و تجاوزگری سبب اشتباهات استراتژیک رژیم صهیونیستی شده به نحویکه این رژیم توان پرداخت هزینه های سیاسی، حقوقی، امنیتی، اقتصادی و …آن را نداشته و نهایتاً با خفت و ضعف تمام به عقب نشینی تاکتیکی مجبور شده است مثل عقب نشینی از جنوب لبنان و شکل گیری حزب الله لبنان، عقب نشینی از نوار غزه و...
ضمناً راستگرایان و نتانیاهو در اسرائیل هیچ قید و بندی را نمی پذیرند و تن به قوانین،پادمان ها و قیودات بین المللی مثلNPT هسته ای و…را نمی‌دهند و حتی بعد از گذشت سالها از تاسیس، قانون اساسی هم ندارند.

اسرائیل هیچ قیدوبندی رانمی پذیرد تابتواند آزادانه نیاز روانی کاذب و انحرافی خود را به تجاوزگری و خشونت طلبی ارضاء کند و از پرتو این حس ارضاء احساس امنیت و آرامش کاذب را به صهیونیست ها بدهد.

لذا جامعه صهیونیستی و رهبران آن جز با اطمینان از امتداد و بسط خوی تجاوزگری و خشونت طلبی اسرائیل، احساس آرامش و امنیت (کاذب) نخواهند داشت.

با توجه به همین مساله احزاب راستگرا و افراطی اسرائیل بویژه طی سال های اخیر مرتباً موفق به پیروزی در عرصه سیاسی و تشکیل دولت ائتلافی راستگرا می شوند.

۲- سطح منطقه ای :

در منطقه غرب آسیا نیز کشورهای عرب متحد غرب مثل سعودی، امارات، مصر نیز ترجیح می دهند یک دولت راستگرا به رهبری یک فرد افراطی مثل نتانیاهو در راس رژیم صهیونیستی قرار بگیرد تا بهتر بتواند پیروزی های محور مقاومت را متوقف و آن را مهار کند.

اکنون و بویژه بعد از تحولات ۲۰۱۱ م در منطقه موسوم به بهار عرب توازن قوا به نفع محور مقاومت و ایران تغییر کرده است و آمریکا و متحدین عربش بویژه از زمان روی کار آمدن "دونالد ترامپ" درصدد تضعیف و تحدید روزافزون جبهه مقاومت هستند.

لذا ترجیح و اولویت اصلی دونالد ترامپ و متحدین عربش در خاورمیانه، روی کار آمدن یک دولت راستگرا به رهبری فردی افراطی چون نتانیاهو در اسرائیل است.

۳- سطح بین المللی :

اصلی ترین حامی رژیم صهیونیستی در سطح بین المللی ایالات متحده آمریکا است.
از زمان روی کار آمدن "دونالد ترامپ" بعنوان رییس جمهور آمریکا بهترین و موثر ترین رابطه میان او و شخص "بنیامین نتانیاهو" برقرار شده است.
به رسمیت شناختن قدس (اورشلیم) بعنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به آنجا، فشار حداکثری به فلسطینیان، قطع کمک های مالی به آژانس "آنروا"، بستن دفتر نمایندگی تشکیلات خودگردان فلسطین در واشنگتن، خروج از برجام و تشدید بی سابقه تحریم های اقتصادی علیه ایران، برگزاری کنفرانس ورشو و نیز تهیه و تمهید پروژه "معامله قرن" بعنوان طرح به اسرائیل و نادیده گرفتن حقوق مسلم فلسطینیان در آن همگی حکایت از حمایت همه جانبه ترامپ از اسرائیل و نتانیاهو می کند.

در آخرین مورد برگزاری کنفرانس صلح خاورمیانه در ورشو لهستان و حضور موثر و پررنگ نخست وزیر رژیم صهیونیستی "بنیامین نتانیاهو" در آستانه انتخابات اسرائیل
در کنار سایر وزرای خارجه کشورهای عرب متحد غرب پاس گل طلایی ترامپ به نتانیاهو ارزیابی تلقی شده و حکایت از حمایت همه جانبه وی از نتانیاهو و راستگرایان اسرائیل دارد.

لذا با توجه به مراتب فوق محیط راهبردی اثر گذار بر انتخابات زود هنگام ۹آوریل ۲۰۱۹ م (۲۰ فروردین ۹۸) کنیست اسرائیل در سه سطح اسرائیلی، منطقه ای و بین المللی برای پیروزی مجدد جریانات راستگرا و شخص بنیامین نتانیاهو مساعد تر و موافق تر است.

ج) آناتومی انتخابات کنیست اسرائیل (۹ آوریل ۲۰۱۹م /۲۰ فروردین ۹۸ ه ش) و بررسی امکان پیروزی راستگرایان و نتانیاهو

۴۲ حزب در انتخابات بیست و یکمین دوره کنست (پارلمان اسرائیل) در نهم آوریل ۲۰۱۹ م (۲۰ فروردین ۱۳۹۸) شرکت می‌کنند.

در این میان رقابت اصلی میان ائتلاف حاکم فعلی و ائتلاف اپوزوسیون چپ - میانه است.

الف) لیست حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو (جناح راست گرایان) (ائتلاف حاکم فعلی)

ب) لیست "کحول لوان" (به معنای آبی و سفید پرچم اسرائیل) است.(جناح چپگرا و میانه) (اپوزوسیون فعلی)

سه ژنرال (بنی گانتص، موشه یعلون و گابی اشکنازی) به همراه "مائیر لاپید" رهبر حزب آینده‌ای هست (یش آتید)، با هم ائتلاف کرده و بزرگ‌ترین ائتلاف "چپ و میانه" را تحت عنوان "کحول لوان" تشکیل داده اند.

یکی از شاخص های انتخابات کنیست ۲۱ ام حضور متحد ژنرال های سابق رژیم صهیونیستی در مقابل بنیامین نتانیاهو نخست وزیر فعلی رژیم صهیونیستی است.

البته ورود ژنرال های بازنشسته ارتش رژیم صهیونیستی در عرصه سیاسی یک سنت و رویه مالوف در اسرائیل است.

طبق آخرین نظر سنجی ها ائتلاف راستگرایان از ائتلاف چپگرا - میانه پیشی گرفته است.

نتایج نظرسنجی شبکه خبری کان اسرائیل که با مشارکت جامعه آماری ۵۴۵ نفره در ۲۶ مارس ۲۰۱۹ م بشرح ذیل است:

حزب آبی و سفید به رهبری بنی گانتص و یائیر لاپید (۳۰) کرسی

حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو (۲۸) کرسی

حزب کارگر به رهبری آوی گابای (۸) کرسی

حزب راست جدید به رهبری نفتالی بنت و ایلت شکت (۷) کرسی

یهودیت توراتی به رهبری یعقوب لیتزمن (۷) کرسی

ائتلاف عربی حداش-تعال به رهبری ایمن عوده و احمد طیبی (۷) کرسی

حزب کولانو به رهبری موشه کهلون (۶) کرسی

حزب شاس به رهبری آریه درعی (۶) کرسی

حزب هویت (زهوت) به رهبری موشه فیگلین (۶) کرسی

ائتلاف احزاب راستگرا به رهبری رافی پرتص (۵) کرسی
حزب مرتص به رهبری تامار زاندبرگ (۵) کرسی
ائتلاف عربی رعام-بلد به رهبری منصور عباس (۵) کرسی

ائتلاف راستگرایان:

لیکود+راست جدید+یهودیت توراتی+کولانو+شاس+هویت+ائتلاف احزاب راستگرا (به رهبری رافی پرتص )=۶۵ کرسی

ائتلاف چپ و میانه:

حزب آبی و سفید+ حزب کارگر+ائتلاف عربی حداش-تعال+مرتص+ائتلاف عربی رعام-بلد =۵۵ کرسی

و بدون ائتلاف با احزاب عربی فقط ۴۳ کرسی را تصاحب خواهند کرد.

نظرسنجی "والاه" مورخ ۲۷ مارس ۲۰۱۹ م (۷ فروردین ۹۸) درباره تعداد کرسی های احتمالی احزاب حاضر در انتخابات ۹ آوریل (۲۰ فروردین ۹۸) کنست اسرائیل بشرح زیر است:

ائتلاف کحول لوان (آبی و سفید) به رهبری بنی گانتص و یائیر لاپید: ۳۰ کرسی

حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو: ۳۱ کرسی

حزب راست جدید (هیامن هحداش) به رهبری ایلت شکد و نفتالی بنت: ۶ کرسی

حزب کارگر به رهبری آوی گابای: ۹ کرسی

ائتلاف احزاب راستگرا به رهبری رافی پرتص: (خانه یهود- قدرت یهودی )۷ کرسی

حزب مرتص به رهبری تامار زاندبرگ: ۵ کرسی

حزب یهودیت توراه به رهبری لیتزمن: ۷ کرسی

حزب شاص به رهبری آریه درعی: ۴ کرسی
هویت (زهوت) به رهبری موشه فیگلین (۵)

ائتلاف حداش و تعال به رهبری ایمن عوده و احمد طیبی: ۸ کرسی
اسرائیل خانه ما (۴)
کولان و(۴)

الف) وضعیت جناح راستگرا در صورت اتحاد:

لیکود (۳۱) + راست جدید (۶)+ یهودیت توراتی (۷)+ شاس (۴)+ کولان و(۴)+ ائتلاف احزاب راستگرا (خانه یهود و قدرت یهودی) (به رهبری رافی پرتز )(۷)+ اسرائیل خانه ما (۴)+ هویت (۵) = ۶۸ کرسی

ب) وضعیت جناح چپ- میانه در صورت اتحاد:

ائتلاف آبی و سفید (۳۰)+ حزب کارگر (۹)+ حداش - تعال (۸)+ مرتص (۵) = ۵۸ کرسی

وبدون ائتلاف با احزاب عربی (حداش-تعال) فقط ۴۴ کرسی

یا بر اساس نظر سنجی رادیو گالاتص (رادیوی ارتش اسرائیل) مورخ ۲۷ مارس ۲۰۱۹ م (۷ فروردین ۹۸) وضعیت احزاب بشرح ذیل است:

لیکود (۲۸)

آبی و سفید (۳۰)

کولان و(۴)

حزب کارگر (۱۰)

مرتص (۵)

راست جدید (۵)

حزب پل (گشر )(۴)

اسرائیل بیتنا (۴)

ائتلاف عربی حداش - تعال (۸)

شاس (۶)

یهودیت توراتی (۷)

هویت (زهوت )(۴)

ائتلاف احزاب راستگرا (خانه یهودی+قدرت یهودی (اوتزمه یهودیتبه رهبری "رافی پرتص" (۵)

الف) ائتلاف راستگرایان در صورت اتحاد:

لیکود (۲۸)+ راست جدید (۵)+ یهودیت توراتی (لیتزمن )(۷)+ شاس (۶)+ ائتلاف احزاب راستگرا (رافی پرتز )(۵)+ اسرائیل خانه ما (۴)+ کولان و(۴)+ هویت (۴) = ۶۳ کرسی

ب) ائتلاف چپ - میانه در صورت اتحاد:

ائتلاف آبی و سفید (۳۰)+ حزب کارگر (۱۰)+ مرتص (۵)+ حزب پل (۴)+ حداش-تعال (۸)=۵۷ کرسی

و در صورت ائتلاف نکردن با احزاب عربی (حداش-تعال) فقط ۴۹ کرسی را بدست خواهند آورد.

احتمال برتری ائتلاف "کحول لوان" بر لیکود با اختلاف ۲ کرسی، وجود دارد اما در مجموع کفه کرسی‌های جبهه راست گرایان سنگین‌تر است.

در این میان هرچه فضای اسرائیل امنیتی تر شود به نفع راستگرایان و نتانیاهو است.

بنابراین جریانات چپ و میانه برای باقی ماندن در رقابت، ضرورتاً نیازمند ائتلاف با دو لیست عربی (تجمع و لیست متحد عربی با تقریباً ۱۲ کرسی) هستند.

لذا با توجه به جو راستگرایانه جامعه صهیونیستی، این مساله آسیب پذیری جناح چپ و میانه را در انتخابات پیش رو بشدت افزایش خواهد داد.

هر کدام از این دو جناح بتوانند نصف بعلاوه ۱ کرسی های کنیست (۶۱ کرسی) را کسب کند، کابینه و دولت را تشکیل خواهند داد.

هر لیست که بتوانند ۶۱ کرسی کسب کنند مجاز به تشکیل کابینه خواهند بود.

هر لیست که ۶۱ کرسی را بدست آورد ظرف مدت ۲۸ روز وقت دارد تا کابینه اش را معرفی کند و اگر قادر به این کار نشود آنگاه رئیس جمهور رژیم صهیونیستی لیست رقیب را مامور به تشکیل کابینه خواهد کرد.

لازم به ذکر است که نخبگان راستگرا و بویژه شخص نتانیاهو به شدت در حال مذاکره با تمامی احزاب، جریان ها و شخصیت های راستگرا هستند تا بتوانند جبهه واحدی را مقابل جریان های چپ - میانه در انتخابات کنیست ایجاد کنند.

حتی نتانیاهو به دلیل تلاش برای متحد کردن احزاب راست افراطی حاضر در انتخابات کنست، سفر خود به مسکو را به تعویق انداخت.

البته در این بین احزاب راستگرایی مثل "حزب هویت" (به رهبری موشه واگلین) هستند که تمایلی به پیوستن به ائتلاف فراگیر ندارند.

این در حالی است که "موشه کحلون" رئیس حزب «همه ما» (کولانو) بعد از اعلام تشکیل حزب "راست جدید" با انتقاد از تشکیل آن تاکید کرد، آنچه اسرائیل نیازمند آن است، قرار گرفتن شهروند اسرائیلی در کانون توجهات احزاب است امری که حزب بنت وشاکید (راست جدید) به دنبال چنین امری نیست.

در واقع "موشه کحلون" و حزب "کولانو" کماکان متحد لیکود و نتانیاهو باقی خواهند ماند.

در نتیجه باید گفت نتانیاهو به لطف تلاش های هفته جاری خویش با هدف متحد ساختن احزاب راستگرا همچنان از شانس بیشتری در قیاس با رقبای خود برای پیروزی در انتخابات آتی کنست برخوردار است.

لازم به ذکر است که اخیراً احزابی همچون شاس، راست جدید، اسرائیل خانه ما و یهودیت متحد توراتی به طور رسمی اعلام داشته اند که به حکومت ائتلافی تحت رهبری بنی گانتص و لاپید ملحق نخواهند شد.

علاوه بر اینکه "لاپید" رهبر حزب "یش آتید" نیز اظهار داشته که هرگز با احزاب عربی ائتلاف نخواهد کرد.

مواضع فوق الذکر بخت راستگرایان و شخص نتانیاهو را برای پیروزی در انتخابات پیش رو کنیست بیست و یکم و نخست وزیری مجدد بیشتر نیز می کند.

در این بین اعلام جرم علیه نتانیاهو توسط دادستانی کل اسرائیل تا ۹آوریل (روز انتخابات) پاشنه آشیل نتانیاهو و حزب لیکود محسوب خواهد شد.

مهم‌ترین چالش نتانیاهو در صورت انتخاب شدن مجدد به نخست وزیری، همراه ساختن راستگرایان حامی خود با طرح معامله قرن دونالد ترامپ خواهد بود.

ترامپ با وجود مخالفت برخی احزاب راستگرا اسرائیل با طرح معامله قرن، اما با تعویق اعلام آن به بعد از انتخابات کنیست، عملاً نشان داد که خواهان پیروزی نتانیاهو است.

به گزارش مشرق، بررسی همه جانبه و راهبردی از محیط اثر گذار بر انتخابات کنیست و نگرش راهبردی توام با آن، امکان استفاده از حداکثر ظرفیت و پرهیز از حداقل خطا و آسیب در سه سطح بین المللی، منطقه ای و اسرائیلی را در مواجهه با تحولات آینده اسرائیل اعم از انتخابات کنیست، مقدور و ممکن خواهد کرد.